W wyniku pism kierowanych przez Zarząd Główny Polskiego Zwiazku Logopedów i rozmów prowadzonych z p. Joanną Wroną, Dyrektor Departamentu Zwiększania Szans Edukacyjnych Ministerstwa Edukacji Narodowej otrzymaliśmy pismo przedstawiające stanowisko MEN
w sprawie wydawania dzieciom i młodzieży orzeczeń o potrzebie kształcenia specjalnego
z uwagi na niepełnosprawność ruchową, w tym afazję.

cyt.:
"Wydane na podstawie art. 71 b ust 7 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U z 2004 r. Nr 256. poz. 2572. z późn. zm), przepisy prawa¹ określające warunki organizowana kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach
i oddziałach ogólnodostępnych, integracyjnych, specjalnych oraz w ośrodkach wskazują,
że kształcenie specjalne organizuje się dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych:

1)   niesłyszących;
2)   słabosłyszących;
3)   niewidomych;
4)   słabowidzących;
5)   z niepełnosprawnością ruchową w tym z afazją;
6)   z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim;
7)   z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym;
8)   z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera;
9)   z niepełnosprawnościami sprzężonymi.

W związku z tym. zespół orzekający działający w publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym publicznej poradni specjalistycznej, określa na podstawie posiadanej dokumentacji dziecka i przeprowadzonych badań potrzebę kształcenia specjalnego wyłącznie z uwagi na ww. rodzaj niepełnosprawności, wskazując jednocześnie potrzeby rozwojowe
i edukacyjne ucznia oraz zalecając odpowiednią formę stymulacji, terapii i usprawniania.

Poradnia psychologiczno-pedagogiczna, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 września 2008 r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych
(Dz U. Nr 173. poz 1072). wydaje orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego,
gdy z zaświadczenia lekarskiego wynika, że u dziecka zdiagnozowano w tym przypadku afazję i takie określenie winno znaleźć się w orzeczeniu. Nie jest zatem wymagane użycie całego sformułowania: „niepełnosprawność ruchowa, w tym afazja".

Przepisy ww rozporządzenia nie precyzują specjalizacji lekarza wystawiającego zaświadczenie lekarskie dołączane przez wnioskodawców do wniosku o wydanie orzeczeń. Wskazanie lekarza specjalisty nie należy do kompetencji ministra do spraw oświaty
i wychowania. Jeśli dostarczone przez wnioskodawcę zaświadczenie budzi wątpliwości członków zespołu orzekającego, przewodniczący zespołu może zwrócić się
do wnioskodawców o uzupełnienie dokumentacji medycznej.

Z poważaniem

Joanna Wrona

DYREKTOR DEPARTAMENTU
MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ"

oryginał: