Mama i tata mnie rozumieli, niestety inni już nie. I to wtedy zacząłem się zmieniać. Widzicie tą zieloną łatę obok niebieskiej - powstała, gdy koledzy się ze mnie śmiali. A ta obok pojawiła się zaraz po tym, jak mnie pani w sklepie nie mogła zrozumieć. Z czasem tych łat miałem coraz więcej i więcej - zamieniłem się w takiego łatka.
Inne jeże zaczęły się ode mnie odsuwać, bo wyglądałem inaczej.

Jednak na swojej drodze spotkałem też cudowne jeże - moich terapeutów. To oni nauczyli mnie mówić tak, jak mówią inne jeże, moi koledzy i koleżanki.
Myślałem, że jak zacznę mówić tak jak inni, to łaty znikną - jednak tak się nie stało.
One już na dobre do mnie przylgnęły.

Początkowo było mi przykro, bo umiałem już mówić jak inni, ale wyglądałem zupełnie inaczej. Jednak moi terapeuci wytłumaczyli mi, że to nic złego, że każdy jeżyk ma na sobie pewną łatę, jedni większą, inni mniejszą, jedni mało, a jeszcze inni - dużo, tak jak ja.

I każdy jeżyk jest wartością samą w sobie, nieważne jak wygląda.

Spotkałem na swojej drodze też ludzi - początkowo uciekali ode mnie, bo widzieli we mnie tylko jeża. Jednak jak mnie bliżej poznali, zobaczyli, że jestem mięciutki i strasznie chcę być przytulany
i kochany.
Kochani! Nie skreślajcie mnie tylko dlatego, że jestem inny, pokochajcie mnie właśnie za tą inność. Bardzo Was o to proszę.
Jeżyk Grześ

grzesiowy.blox.pl

Autorką Jeżyka jest Gosia Gadomska - mama Grzesia z grzesiowego bloxu - dziękujemy!

Zapraszamy do odwiedzania: http://www.facebook.com/PolskiZwiazekLogopedow