autor: Sylwia Biernacka
Dzieci dwujęzyczne.
Znajomość dwóch języków, to dla dziecka nieprzeciętny kapitał. Każda rodzina chcąc mieć dwujęzyczne dziecko musi zastanowić się, w jaki sposób to osiągnąć. Oto dwie najpopularniejsze metody.
1.Metoda OPOL (one- person- one- language). Zwykle stosowana w małżeństwach mieszanych, gdzie każde z rodziców mówi do dziecka w swoim języku. Zaletą tej metody jest możliwość osłuchania się maleństwa z melodią obu języków jeszcze w pierwszych miesiącach życia, kiedy układ słuchowy i artykulacyjny są bardzo plastyczne. Małe dziecko posiada także zdolność odróżniania bardzo do siebie nieraz podobnych elementów fonetycznych, których dorosły człowiek często nie jest w stanie rozróżnić i opanować. Wczesne osłuchanie się z dwoma językami zwiększa szansą na poprawną ich wymowę. Unika się ponadto etapu uczenia się tzw. drugiego języka, ponieważ dziecko przyswaja oba języki równocześnie i żaden nie jest dominujący. Dziecko do lat trzech może opanować dwa języki bez szkody dla żadnego z nich. Niezbędna jest w tym przypadku absolutna konsekwencja podczas porozumiewania się z dzieckiem, dotycząca zarówno mówienia jak i słuchania, np. mama mówi do dziecka tylko w jednym języku, a odpowiada tylko wtedy, gdy dziecko zwraca się do niej w tym samym języku. Tata postępuje analogicznie w swoim języku. Między sobą rodzice porozumiewają się jednym wcześniej ustalonym językiem.
2.Metoda mL@H (minority language at home). Dotyczy rodziców, którzy są obcy w nowym kraju- w takim domu dzieci porozumiewają się językiem rodziców, a później, w przedszkolu lub szkole uczą się języka miejscowego od tubylców ( native speakers). Jest to bardzo dobre rozwiązanie w sytuacji, kiedy rodzice z oczywistych względów nie mogą nauczyć dziecka języka miejscowego w prawidłowy sposób (wymowa, akcent itp.) Przy tej metodzie mózg nie traktuje obu języków jak jednego, lecz jak dwa osobne i rozmieszcza je na większej przestrzeni mózgu (a więc aktywuje większą część mózgu). Zwykle zasób słów języka miejscowego u dzieci dwujęzycznych jest mniejszy od ich jednojęzycznych rówieśników, jednak dzieci te są bardziej twórcze, maja szersze horyzonty i większą wyobraźnię. Jeżeli rodzice mówią poprawnie nie kalecząc swojego języka, ich dzieci również będą mówić czysto i poprawnie, niezależnie od tego iloma językami będą się posługiwać.